Historia

Gdzie w Oławie jest Górka Kowala, każdy powie, choć kowala już dawno nie ma, a pracował w tym miejscu zaledwie 20 lat. Już z wyglądu był jednak nietuzinkowy, a to co robił, niekoniecznie musiało mieć związek z końmi. A i górka jest nietypowa. Zresztą to raczej skarpa, cypel miejski z końcówką ulicy Cichej, zanim droga zacznie opadać kilkanaście metrów do poziomu brzegów Oławki

Nadwozie autobusu wyposażono w przednie i tylne szyby panoramiczne, w bocznych krawędziach dachu zastosowano dodatkowe świetliki ze szkła barwionego. W dachu nadwozia zamontowana została także uchylna klapa z regulacją położenia. Dach wyposażono również w bagażnik. W zderzaku przednim dodatkowo zamontowano reflektory przeciwmgielne typu 03-20.

Dzięki zaangażowaniu nowego właściciela, przy wsparciu finansowym Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, udało się wstępnie zabezpieczyć ruiny renesansowego dworu w Miechowicach Oławskich

W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku na rodzimych drogach spotkać można było głównie autobusy san i jelcz oraz mikrobusy żuk i nysa. To nie przypadek, że wymieniłem właśnie te pojazdy. W wielu miejscach właśnie je wykorzystywano jako środek transportu osób podczas wszelkiego rodzaju wycieczek i wyjazdów, nie zapominając także o przewozach pracowniczych. Niestety, w pewnych sytuacjach nysa i żuk były za małe, z kolei san i jelcz były dużymi autobusami wielkopojemnymi. Brakowało pojazdu "średniego" przystosowanego do przewozu osób, wypełniającego tą właśnie lukę...

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Joli Zubickiej, a zrobione zostało w 1950 roku na dzisiejszej ulicy Opolskiej. Na zdjęciu widzimy panią Lusię Lewicką, która na rękach trzyma Rysia Semeniuka.

Jeden z pierwszych projektów kartki pocztowej zakładał, że na stronie do korespondencji będzie wydrukowany gotowy repertuar 28 zdań wyrażających pozdrowienia, życzenia, pytania, krótkie wiadomości itp. Nadawca poprzez skreślenia miał dokonywać wyboru treści, które chciał przesłać adresatowi. Projekt ten jednak nie został zrealizowany

Dzisiaj mamy pocztówkę wykorzystującą zdjęcie z przełomu XIX i XX. Kartka - jak wynika ze stempla widocznego na odwrocie - została wysłana 5 października1905

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Florka Karga, a zrobione było około 1974 na Plantach Zamkowych - na zdjęciu widzimy siostry Karg - Marię, Albinę i Martę oraz męża Marty Ludwik a Drechslera z synem Arturem. W głębi wieża starego zamku, która zawaliła się (zawalono ją) rok później.

Lesław Mazur przedstawia - część II - pierzeja południowa Rynku w Oławie. I to, co lubicie najbardziej, czyli sporo starych zdjęć miasta

Powojenna Oława odcięła się od swojej niemieckiej historii. Takie były czasy. Podkreślano piastowski rodowód tych ziem, wymazując z pamięci całe wieki, kiedy mówiono tu po niemiecku

Zdjęcie nr 1 zrobiono w parku na końcu ulicy Gazowej w 1968 przy Zielonym Mostku, na zdjęciu widzimy Stenię Semeniuk z jej przyszłym mężem Ryszardem Cedro oraz  Teresę Semeniuk z przyszłym mężem Tadeuszem Hretczakiem.

Najbardziej znane mieszkańcom Oławy z początku XX wieku były dwa srokacze-dobosze: Lama i Stary Peter. Służyły w kawalerii w latach 1904-1933. Peter był dumnym koniem, którego zawsze zabierano na parady. W 1913 uczestniczył w defiladzie cesarskiej we Wrocławiu. Pięć lat później - po przegranej przez Niemcy wojnie, kiedy stacjonującą w Ohlau kawalerię zastępowano wojskami artyleryjskim - trafił do Wrocławia. Z tamtejszym pułkiem defilował przed generałem Teeckt`em, podziwiał i oklaskiwał go Hindenburg. Występował też w pokazie 18 koni-doboszy w czasie wielkich turniejów w Berlinie i Dortmundzie. W 1932 przeszedł na zasłużoną emeryturę i odszedł w wieku 33 lat na chorobę serca.