Trudno zakładać, aby w 1974 roku twórcy Kodeksu pracy, a także autorzy późniejszych nowelizacji przewidywali sytuację w jakiej obecnie znaleźli się nasi pracownicy i pracodawcy. Niemniej jednak wiele ważnych norm ochronnych znajdziemy w tym 46-letnim akcie prawnym.
Dla wszystkich nas sytuacja, w której znalazł się nasz kraj, ale także większość krajów na świecie stała się niebywałym zaskoczeniem, wręcz szokiem. Państwa zaczynają z wolna ograniczać wiele działalności i praw, przestawiając się jedynie na funkcje przetrwania. Tak dzieje się i u nas. Problemów jest bardzo wiele, od biologiczno-zdrowotnych, do organizacyjno-społeczno-prawnych. W tym krótkim opracowaniu chciałbym odnieść się jedynie do wątków dotyczących ochrony pracy, i to wyłącznie częściowo. Sytuacja epidemiologiczna, ale także prawna jest bowiem pełna dynamiki.
1. Obowiązki pracodawcy
Zacznijmy od ogólnej zasady wyrażonej w art.15 K.p., według której pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Bardziej szczegółowe obowiązki znajdziemy w art. 207 § 2 pkt. 3 K.p. Zgodnie z tym przepisem pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy.
Kolejne obowiązki pracodawcy zostały określone w art. 2092 – 2093 K.p. Zgodnie z nimi, w przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia pracodawca jest obowiązany:
1) niezwłocznie poinformować pracowników o tych zagrożeniach oraz podjąć działania w celu zapewnienia im odpowiedniej ochrony;
2) niezwłocznie dostarczyć pracownikom instrukcje umożliwiające, w przypadku wystąpienia bezpośredniego zagrożenia, przerwanie pracy i oddalenie się z miejsca zagrożenia w miejsce bezpieczne.
W razie wystąpienia bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia lub życia pracodawca jest obowiązany:
1) wstrzymać pracę i wydać pracownikom polecenie oddalenia się w miejsce bezpieczne;
2) do czasu usunięcia zagrożenia nie wydawać polecenia wznowienia pracy.”
Ponadto pracodawca jest obowiązany umożliwić pracownikom, w przypadku wystąpienia bezpośredniego zagrożenia dla ich zdrowia lub życia albo dla zdrowia lub życia innych osób, podjęcie działań w celu uniknięcia niebezpieczeństwa – nawet bez porozumienia z przełożonym – na miarę ich wiedzy i dostępnych środków technicznych. Pracownicy, którzy podjęli tego typu działania nie mogą ponosić jakichkolwiek niekorzystnych konsekwencji tych działań, pod warunkiem że nie zaniedbali swoich obowiązków.
2. Prawa pracownika
Napisz komentarz
Komentarze