- Kto nie był nigdy w Minkowicach Oławskich, nie ma prawa mówić i dyskutować o postchrześcijańskiej cywilizacji w Europie! - tak mówił ksiądz Jan Jakub Kurdybelski 11 lat wcześniej, na poważnej konferencji międzynarodowej w austriackim Feldkirchen, z udziałem 400 najznamienitszych osób kultury, nauki i polityki, w tym papieża Polaka Jana Pawła II
Gazeta Powiatowa - Wiadomości Oławskie
25.06.2012 11:55
(aktualizacja 27.09.2023 16:45)
Wieloletni proboszcz minkowickiej parafii świętych Piotra i Pawła przypomniał tę historię w formie zabawnej anegdoty tuż przed odsłonięciem tablicy, upamiętniającej 40. rocznicę oddania do użytku nowego budynku szkoły w Minkowicach Oławskich. Nawiązał w ten sposób do korzeni dzisiejszych mieszkańców tej miejscowości, którzy w ramach powojennych porządków, na mocy decyzji przywódców ówczesnych mocarstw, w maju 1945 dotarli tu z Kresów Wschodnich. Rodzinne strony powojennych mieszkańców Minkowic to wioski w rejonie Rokitna Wołyńskiego: Staryki, Aleksandrówka, Okopy, Dołgań, Borowina oraz Budki Snowidowickie, leżące przy samej granicy z ZSRR. W długim okresie zaborów na tym kawałku ziemi kresowej kolejne pokolenia Polaków z niezwykłą determinacją opierały się narzucanej rusyfikacji, broniąc własnej kultury i tożsamości narodowej. W wielu przypadkach przypłacili to ogromnym cierpieniem, zsyłkami na Sybir, a nawet życiem. W okresie międzywojennym polskie władze świeckie i kościelne szczególnie dbały tam o kształcenie dzieci i młodzieży. To zaowocowało po przesiedleniu tych ludzi na Ziemie Zachodnie. Mieszkańcy Minkowic Oławskich do dziś stanowią bardzo prężne środowisko religijne i kulturalne. Niemal natychmiast po przyjeździe w 1945 do Minkowic uruchomili siedmioklasową szkołę. - Wspólnota kresowa pięknie się zorganizowała po przesiedleniu w nowe i całkiem inne warunki bytowania na Dolnym Śląsku - pisze Bożena Lis w monografii, poświęconej dziejom szkolnictwa w Minkowicach Oławskich. - Mówili pięknym, polskim językiem, bez "brudnych" słów, ogromnie się wzajemnie szanowali, pomagali sobie, zupełnie nieznane były w tej miejscowości kradzieże. Kolejne pokolenia minkowiczan wyrastają w poczuciu niezbywalnych wartości moralnych, kształtowanych religią chrześcijańską - wzajemnego szacunku, życzliwości, poszanowania godności.
Do historii powstania nowej szkoły w Minkowicach, świętującej teraz 40-lecie istnienia, nawiązała jej obecna dyrektor Jolanta Cybulska. Przypomniała rolę, jaką spełniła wieloletnia najpierw kierownik, a potem dyrektor minkowickiej placówki - Genowefa Winnicka. To ona jeszcze w 1959 zgłosiła do władz oświatowych w Oławie potrzebę rozbudowy szkoły. W tym samym roku na wiejskim zebraniu mieszkańcy Minkowic powołali Komitet Rozbudowy Szkoły. To dzięki jego staraniom uzyskano na ten cel prawie 80 tys. cegieł z murów spalonej poniemieckiej fabryki cygar we Wójcicach. Każda minkowicka rodzina zadeklarowała dobrowolną składkę w wysokości 400 zł, a także każdą formę robocizny lub transportu. Początkowo zamierzano rozbudować starą szkołę, ale potem wystarano się o pozwolenie na budowę całkiem nowego obiektu. Prace budowlane rozpoczęto jesienią 1969 roku, z dużym rozmachem. Wykonano fundamenty pod nowy budynek, przywieziono materiały budowlane. Nagle jednak, w efekcie przemian politycznych po grudniu 1970, skreślono inwestycję z listy zadań finansowanych z budżetu państwa.
Gdy jednak na placu budowy pojawiły się ciężarówki ze strzelińskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Komunalnego, by zabrać zgromadzone materiały budowlane, mieszkańcy Minkowic, pracownicy szkoły oraz ucząca się w szkole młodzież solidarnie uniemożliwili wywóz budulca. Delegacja mieszkańców wywalczyła u przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu anulowanie decyzji o zamknięciu budowy szkoły w Minkowicach. Wkrótce prace budowlane znowu ruszyły pełną parą i szczęśliwie zakończyły się w grudniu 1971 roku. 28 stycznia 1972 uroczyście otwarto nową szkołę, a połączono to z nadaniem placówce imienia generała Jakuba Jasińskiego. Patronat nad szkołą objęła Wyższa Szkoła Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Jej przedstawiciel, płk Stanisław Świebodzki, odsłonił tablicę pamiątkową, a symboliczną wstęgę przecinali reprezentanci ówczesnych władz powiatowych i oświatowych: I sekretarz KP PZPR Stanisław Domagała, przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej Julian Krasiński oraz inspektor Wydziału Oświaty i Kultury w Oławie Bolesław Lignarski. Powstał nowoczesny, jak na tamte lata, obiekt oświatowy. - Długo, bardzo długo byliśmy jedyną szkołą wiejską w powiecie oławskim, która miała pełnowymiarową salę gimnastyczną, a w głównym budynku szkoły funkcjonował rzadko jeszcze wtedy spotykany system gabinetowy - wspominała początki Genowefa Winnicka.
40-lecie tamtych uroczystości świętowano 9 czerwca. Najpierw modlono się na mszy świętej w miejscowym kościele Piotra i Pawła, celebrowanej przez księdza proboszcza Ryszarda Marczyckiego. Potem, przy głównym wejściu do budynku szkoły, odsłonięto nową tablicę pamiątkową, którą poświęcił ksiądz Jan Jakub Kurdybelski. - W dzisiejszym świecie nie ma ważniejszej rzeczy niż szkoła i ważniejszej funkcji niż nauczyciel! - powiedział były minkowicki proboszcz, dziś znany wrocławski erudyta-teolog i autor wielu cennych publikacji popularno-naukowych.
Uroczystości kontynuowano na placu przed szkołą. Tam podziękowano byłym dyrektorom placówki - oprócz wspomnianej Genowefy Winnickiej, także Stanisławowi Lechowi, Bożenie Lis-Urban oraz Jackowi Wajdzie. Dziękowano także mieszkańcom Minkowic, którzy pracowali przy budowie szkoły. Dziś znaczna część tych osób już nie żyje.
Reprezentujący burmistrza gminy Jelcz-Laskowice jego zastępca Piotr Stajszczyk, w ramach jubileuszowego prezentu zadeklarował sfinansowanie termomodernizacji budynku, co ma nastąpić najpóźniej do końca roku 2014.
W części artystycznej wystąpili uczniowie z minkowickiej placówki, która od kilku lat działa, jako zespół szkół, łączący podstawówkę i gimnazjum.
Potem goście obejrzeli okolicznościową wystawę, a mieszkańcy uczestniczyli w festynie, który trwał do późnego wieczora. Umilały go występy artystyczne zespołów ludowych, muzycznych i tanecznych.
*
W tekście wykorzystano informacje, zawarte w monografii Bożeny Lis, poświęconej historii szkoły w Minkowicach Oławskich
Tekst i fot.:
Krzysztof A. Trybulski
Podziel się
Oceń
Napisz komentarz
Komentarze
Aktualnie nie ma żadnych komentarzy. Bądź pierwszy, dodaj swój komentarz.
Jeśli masz interesujący temat, który możemy poruszyć lub byłeś(aś) świadkiem ważnego zdarzenia - napisz do nas.
Podaj w treści swój adres e-mail lub numer telefonu. Jeżeli formularz Ci nie wystarcza - skontaktuj się z nami.
Napisz komentarz
Komentarze