„Zimowy ogród” powstał pod koniec XIX w. w miejscu dawnego folwarku Hochbergów, w związku z ostatnią przebudową Zamku Książ w Wałbrzychu, prowadzoną z inicjatywy Jana Henryka XV von Hochberg. Kosztowne przedsięwzięcie pochłonęło 7 mln marek. Autorstwo projektu zespołu Palmiarni można wiązać z J. Scheinertem lub H. Walcherm, którzy kierowali pracami budowlanymi w Książu.
Palmiarnia Lubiechów w Wałbrzychu została założona przez księżną Daisy, zastępując zlikwidowane w 1905 szklarnie przy zamku. Miały one ponad 6000 m² powierzchni, zaopatrywały tarasy i ogrody Książa w kwiaty i krzewy, a kuchnię zamkową całorocznie - warzywami, winogronami i egzotycznymi owocami. Organizowane tam wystawy (szczególnie dalii), ściągały tysiące turystów do Lubiechowa.
Przy palmiarni usytuowano ogród japoński, owocowo-warzywny, rosarium i obszar do uprawy krzewów. Przed wejściem znajdował się ogród ozdobny, otoczony trejażami z ławkami oraz geometrycznie zaprojektowanymi nieckami z wodą. W rabatach dominowały głównie byliny oraz rośliny cebulowe. Po ukończeniu budowy sprowadzono ok. 80 gatunków egzotycznych roślin. Całość zespołu objęto ochroną prawną, jako unikatowy na terenie Dolnego Śląska i jeden z największych w Europie z uwagi na wybitne walory historyczne oraz architektoniczno-przestrzenne.
Gmina Wałbrzych podjęła się bardzo trudnemu wyzwaniu, jakim był kompleksowy remont instalacji ogrzewania oraz konserwacji kolejnych szklarni, było to istotne ze względu na duże straty ciepła. W 2014 roku zrealizowano I etap prac, w zakresie przebudowy instalacji grzewczej oraz kotłowni. Remont tej części palmiarni pozwolił uratować cenne egzemplarze roślin egzotycznych, które mogły zostać zniszczone w wyniku przemarznięcia. Kolejne prace obejmowały renowację zniszczonych szklarni od nr 7 do nr 12 i szklarni nr 26. Inwestycja współfinansowana była z funduszy Unii Europejskiej w ramach programu INTERREG V-A Republika Czeska - Polska. Projekt realizowany był wspólnie z czeskim ogrodem zoologicznym Zoo Dvůr Králové. Koszt tych prac, pochłonął około 1 mln złotych.
Zakres kolejnego etapu prac obejmował wymianę oszklenia, konserwację konstrukcji, wymianę nawierzchni wewnątrz szklarni o numerach 18 i 22. Przy doborze szklenia zwrócono szczególną uwagę na ich właściwość fizyczną i techniczną, jak i aspekt konserwatorski, prace te konsultowano ze specjalistami z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Nowe oszklenie zostało dobrane w taki sposób, aby nie zaszkodziło historycznej, egzotycznej zieleni.
Należy zwrócić uwagę na to, że prace były prowadzone w sezonie jesienno-zimowym, co wiązało się z dokładnym zabezpieczeniem egzotycznych roślin na czas prowadzenia robót. Na spotkaniach roboczych z przedstawicielami wałbrzyskiej delegatury, uzgodniono formę zabezpieczeń roślin, jak i etapowanie prac. Dobrano rozwiązania, pozwalające, by wrażliwa na niskie temperatury roślinność nie ucierpiała. Po zakończonych pracach, konieczna była także wymiana podłoża oraz dodatkowe aplikowanie specjalnych substancji odżywczych dla roślin egzotycznych. Już po kilku miesiącach rośliny zaczęły wypuszczać nowe pędy i kwiaty, które bez wątpienia świadczą o znacznej poprawie warunków siedliskowych.
Miejmy nadzieję, że Palmiarnia wkrótce będzie w całości wyremontowana, a zasoby botaniczne będą z roku na rok coraz to bogatsze.
Napisz komentarz
Komentarze