- Dzisiaj często zapomina się o prawdziwych bohaterach tamtych czasów, takich jak Ania Walentynowicz, a kreuje się medialnie nowych, sztucznych, takich jak Henryka Krzywonos - mówił 31 sierpnia pod Pomnikiem Losów Ojczyzny Piotr Regiec, radny miejski i działacz oławskiego Prawa i Sprawiedliwości
Gazeta Powiatowa - Wiadomości Oławskie
07.09.2012 09:15
(aktualizacja 27.09.2023 16:42)
Oława. Zaduma pod pomnikami i msza
Oławskie obchody 32. rocznicy powstania NSZZ "Solidarność" rozłożono na dwa dni. Wieczorem 31 sierpnia, a więc dokładnie w dniu podpisania przed laty słynnych porozumień gdańskich, zaledwie kilku działaczy związkowych, wspartych przez trójkę miejskich radnych z klubu PiS, złożyło kwiaty i wieńce pod Pomnikiem Losów Ojczyzny. Potem okolicznościowe przemówienia wygłosili Janusz Głodała, szef Międzyzakładowej Powiatowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ "Solidarność" w Oławie oraz radny Piotr Regiec. - Mimo iż z dnia na dzień jest nas coraz mniej i pamięć mamy coraz słabszą, staramy się jednak corocznie przypominać, zwłaszcza młodzieży, o tamtych wydarzeniach, które zapoczątkowały drogę do wolnej Polski - mówił Głodała. - Przypominamy słynne "21 postulatów", z których do dzisiaj bardzo niewiele rzeczy udało się zrealizować. Chociaż dzisiaj mamy już niepodległą ojczyznę, to wiele spraw, które się w niej dzieją, nam - członkom związku - bardzo się nie podoba. Nadszedł czas, by to naprawić, ale do tego potrzebna jest nam pomoc wszystkich obywateli - i tych młodych, i tych starszych. Uczcijmy dzisiaj pamięć tych działaczy związku, których już nie ma wśród nas i szanujmy tych, którzy jeszcze są i walczą!
- 32 lata, jakie minęły od powstania "Solidarności", to bardzo mało i zarazem bardzo dużo, bo to czas ukształtowania się prawie całkiem nowego pokolenia - tak zaczął swoje przemówienie Piotr Regiec. - Wtedy wszystko było proste. Byliśmy my, czyli prawie cały naród, skupiony w "Solidarności", i oni, czyli Kiszczak, Kania i Jaruzelski wraz z Urbanem. Dzisiaj wszystko się przewartościowało, podziały się zatarły. Urban króluje na salonach, a o prawdziwych bohaterach tamtych lat, takich jak Ania Walentynowicz, powoli zapominamy. W zamian pojawiają się nowi, często fałszywi bohaterowie. Tacy jak np. Henryka Krzywonos. Naszym obowiązkiem jest przypominanie młodzieży prawdziwej historii tamtych lat, póki ta nasza pamięć jest jeszcze silna. Z roku na rok jest nas pod tym pomnikiem coraz mniej. Dobrze, że towarzyszą nam zawsze przedstawiciele lokalnych mediów, bo za ich pośrednictwem możemy docierać do większego grona ludzi. Nie wszyscy chętni mogli tu dzisiaj przybyć, z powodu złego stanu zdrowia, często nadszarpniętego w tamtych trudnych czasach.
Druga część obchodów, to uroczyste niedzielne nabożeństwo w kościele NMP Matki Pocieszenia. Odprawił je 2 września w południe ksiądz proboszcz Paweł Cembrowicz. W homilii przypomniał najpierw zmarłego niedawno księdza Waldemara Irka, który miał być głównym celebransem tej mszy. - Nie udało się to, bo Pan Bóg miał inne plany! - stwierdził ksiądz Cembrowicz. Główną część kazania poświęcił patronce oławskiego sanktuarium - Matce Boskiej Pocieszenia - Jej przede wszystkim oraz Wspólnocie Żywego Różańca poświęcone było nabożeństwo. Przypominając rocznicę utworzenia związku zawodowego i ruchu społecznego "Solidarność", mówił o potrzebie ciągłego przypominania chlubnych zdarzeń z przeszłości, "by nie zachorować na duchowego Alzheimera", który "niszczy w nas człowieczeństwo". Przypomniał także, za Janem Pawłem II, słowa z listu św. Pawła do Galicjan: "Jedni drugich brzemiona noście". Zdaniem księdza Cembrowicza właśnie to zdanie najlepiej oddaje całą prawdę i cały sens ruchu społecznego "Solidarność", który przed laty skupił w swoich szeregach prawie 10 mln Polaków.
Po mszy świętej, na placu obok kościoła, przy Pomniku Trzech Męczenników, odbył się krótki wiec, poprzedzony modlitwą za zmarłych i umęczonych.Janusz Głodała przypomniał, że to szczególne miejsce, bo tu właśnie w czasach stanu wojennego gromadzili się działacze oławskiej "Solidarności" by czcić pamięć zmarłych oraz wspomóc duchowo kolegów i koleżanki, prześladowanych przez komunistyczny reżim.
Tekst i fot.: Krzysztof A. Trybulski
Podziel się
Oceń
Napisz komentarz
Komentarze
Aktualnie nie ma żadnych komentarzy. Bądź pierwszy, dodaj swój komentarz.
Jeśli masz interesujący temat, który możemy poruszyć lub byłeś(aś) świadkiem ważnego zdarzenia - napisz do nas.
Podaj w treści swój adres e-mail lub numer telefonu. Jeżeli formularz Ci nie wystarcza - skontaktuj się z nami.
Napisz komentarz
Komentarze