OŁAWA. Koronka zaprasza na spotkanie z Józefem Henem. Znany i ceniony autor odczyta fragmenty swojej najnowszej książki "Ja, deprawator"
Nowa książka to kolejny diariusz autora, zawierający spostrzeżenia i refleksje z bieżących wydarzeń lat 2016-2018.
**
Józef Hen to pisarz, reportażysta, dramaturg, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych, reżyser i publicysta obecny na rynku wydawniczym od blisko 70 lat. Jego książki przetłumaczono na kilkanaście języków (w tym na czeski, niemiecki, francuski i rosyjski). Obecnie mieszka w Warszawie.
**
Jego życiorys to temat na niejedną książkę lub film. Debiutował w roku 1932 w "Małym Przeglądzie" Janusza Korczaka. Przez pierwsze miesiące wojny Hen pozostawał w Warszawie, przeżył bombardowanie miasta w czasie kampanii wrześniowej. W listopadzie 1939 przedostał się na wschód - początkowo do Białegostoku, potem do Lwowa. Po ataku Niemiec na ZSRR, aresztowany przez patrol sowiecki, zgodził się na wcielenie do Armii Czerwonej (w swoje osiemnaste urodziny). Znalazł się w batalionie pracy, skąd uciekł w kierunku Taszkientu. Następnie udał się do Samarkandy, gdzie wstąpił do szkoły pedagogicznej, zapewniającej internat. Tam poznał swoją przyszłą żonę, Irenę Lebewal. W maju 1944 roku znalazł się w 2. Armii Wojska Polskiego, wycieńczony i chory na malarię. Pozycję w armii zapewniły mu umiejętności literackie. Był korespondentem wojennym, w "Głosie Żołnierza". Założył i prowadził literacki teatrzyk pułkowy "Pogotowie Ratunkowe". W 1945 roku ukończył Polityczną Szkołę Oficerską w Lublinie. W 1946 roku w Krakowie Irena otrzymała legitymację żony oficera i została uznana za żonę autora (oficjalnie nigdy ślubu nie zawarli). Tuż po wojnie należał do redakcji pism "Orzeł Biały" i "Żołnierz Polski", w 1952 roku redagował audycje dla wojska, a od 1953 współpracował z tygodnikiem "Świat ". Służbę w wojsku zakończył w 1952 roku w stopniu kapitana. Pisarz nigdy nie zapisał się do PZPR. W latach 50. i 60. Hen zajął się pisaniem scenariuszy na podstawie swojej prozy. Na podstawie jego utworów nakręcono na początku lat 60. m.in. filmy Krzyż Walecznych, Nikt nie woła, Kwiecień oraz Prawo i pięść. W roku 1964 otrzymał odznaczenie Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, w latach 1966-1968 był wiceprezesem oddziału warszawskiego Związku Literatów Polskich. W roku 1976 był jednym z sygnatariuszy tzw. "Listu 101", stanowiącego poparcie ludzi świata kultury dla "Listu 59", wyrażającego protest przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. Ponownie został wiceprezesem warszawskiego Związku Literatów Polskich w latach 1978-1980, a następnie jego prezesem (funkcję tę sprawował do rozwiązania związku w roku 1983). Od 1989 jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w roku 1998.
*
Wydał m.in. książki: "Cud z chlebem" (1956), "Nikt nie woła" (napisana w 1957, wydana w 1990), "Kwiecień" (1961), "Krzyż Walecznych" (1964), "Opór" (1967), "Bokser i śmierć" (1975), "Crimen" (1975), "Milczące między nami" (1985), "Nie boję się bezsennych nocy" (1987), "Odejście Afrodyty" (1995), "Błazen - wielki mąż. Opowieść o Tadeuszu Boyu-Żeleńskim" (1998), "Ja, Michał z Montaigne..." (1999), "Mój przyjaciel król" (2003) i "Dziennik na nowy wiek" (2009).
*
(ck)
Podziel się
Oceń
Napisz komentarz
Komentarze
Aktualnie nie ma żadnych komentarzy. Bądź pierwszy, dodaj swój komentarz.
Jeśli masz interesujący temat, który możemy poruszyć lub byłeś(aś) świadkiem ważnego zdarzenia - napisz do nas.
Podaj w treści swój adres e-mail lub numer telefonu. Jeżeli formularz Ci nie wystarcza - skontaktuj się z nami.
Napisz komentarz
Komentarze