Najpierw jednak, w 1840 roku, zawiązała się spółka akcyjna pod nazwą "Oberschlesische Eisenbahn Gesellschaft" ("Kolej Górnośląska"), która w swoim ambitnym planie ujęła budowę linii kolejowej, łączącej Wrocław z Zagłębiem Górnośląskim, przez Oławę, Brzeg, Opole, Kędzierzyn, Gliwice, Zabrze, Katowice, do Mysłowic. Planowana linia miała na celu zapobiec stagnacji i pozostaniu Śląska poza głównymi szlakami handlowymi, w związku z połączeniem Kolei Północnej Cesarstwa Austriackiego z projektowaną Koleją Warszawsko-Wiedeńską. Nowy środek transportu na Śląsku miał umożliwić nie tylko transport surowców i towarów, ale także szybki i tani przewóz pasażerów. Po uzyskaniu od władz pruskich koncesji 24 marca 1841, przystąpiono do realizacji pierwszego odcinka na Śląsku. Tempo było iście imponujące, bo już 2 maja 1841 wmurowano uroczyście kamień węgielny pod budowę dworca kolejowego przy obecnej ulicy Małachowskiego we Wrocławiu, a 4 czerwca, na dawnym Przedmieściu Grodkowskim w Oławie. Na oławskim placu budowy, oprócz władz miejskich z burmistrzem Richterem na czele, znaleźli się także reprezentanci dworu królewskiego, władz prowincji, powiatu i przedstawiciele cechów budowlanych. Dość licznie przybyli mieszkańcy miasta i okolicznych miejscowości. Przemówienia wygłosili hrabia Gustav von Saurma z Jelcza i burmistrz Oławy. Symbolicznego aktu położenia kamienia węgielnego dokonał urzędnik królewski von Westphalen i landrat von Rohrscheidt.
Zaznaczyć trzeba, że oławską stację ukończono już we wrześniu 1841. Pierwsza jazda próbna odbyła się 1 maja 1842 - do stacji w Świętej Katarzynie, a następnie 13 maja do Oławy.
21 maja o godz. 11.15 specjalnie przystrojony pociąg z około 200 pasażerami ruszył z wrocławskiego dworca do oddalonej o niespełna 27 km Oławy. Co ciekawe - na pierwszą podróż nie zaproszono kobiet. Pociąg prowadził parowóz "Silesia", składał się z 12 wagonów osobowych i kilku towarowych. Trasę wiodącą przez Świętą Katarzynę i Lizawice pokonał w ciągu 43 minut. Na oławską stację wjechał przez przygotowany na tę okazję łuk triumfalny w stylu gotyckim. Akcjonariuszy i przybyłych gości powitał burmistrz Richter, z orkiestrą I Pułku Kirasjerów. Podniosła uroczystość zbiegła się również z oficjalnym oddaniem do użytku budynku dworca, zbudowanego według projektu Augusta Rosenbauma - królewskiego radcy budowlanego i naczelnego inżyniera oraz projektanta dworca Kolei Górnośląskiej we Wrocławiu, a także pierwszego neogotyckiego dworca w Krakowie. Po dwugodzinnej przerwie pociąg prowadzony przez maszynistę Schlarbauma i obsługiwany przez dwóch konduktorów - Schumana i Lemberga - powrócił do Wrocławia.
Napisz komentarz
Komentarze