W czasie wojny...
...w 1944 roku, tereny powiatu oławskiego były miejscem, które wiąże się z dziejami Węgier. Do Oławy i Marcinkowic trafił na kilka miesięcy jeden z dywizjonów węgierskiego lotnictwa. Jego historia pozostaje nieznana i jak dotąd nie była szerzej opisywana w polskich źródłach.
W 1944 roku przestrzeń powietrzna nad równiną węgierską stała się areną zaciętych i krwawych walk. Alianci rozwinęli naloty, atakowano często, bombardowano cele w Rumunii i na terenie całych Węgier. Te strategiczne działania wykonywali głównie Amerykanie, regularnie bombardując obiekty w Czechach, Austrii i w Polsce, przez co stale przelatywali i byli obecni nad Węgrami. Amerykanie latali w ciągu dnia, a nocą niebo należało do samolotów RAF (Królewskich Sił Powietrznych), a więc również samolotów z polskich dywizjonów, które latały ze zrzutami dla walczącego podziemia w Polsce. Dowództwo Królewskiego Lotnictwa Węgierskiego (Magyar Királyi Honvéd Légierő), postanowiło stworzyć własną jednostkę myśliwców nocnych. W tym celu zakupiono w Niemczech 12 samolotów myśliwskich Messerschmitt 110 G-4 oraz uzgodniono, że pilotów wyszkoli jedna z doświadczonych jednostek niemieckich. Nowy dywizjon otrzymał nazwę: 5/1 Kisérleti éjszakai Vadászszázad (5/1 dywizjon myśliwców nocnych). Jesienią 1944 roku, pierwszą eskadrę tego dywizjonu wysłano, w celu przeszkolenia, na lotnisko w Marcinkowicach pod Oławą. Do szkolenia skierowano lotników, którzy mieli się zapoznać z nowym sprzętem i przede wszystkim z obsługą nowoczesnych radarów pokładowych.
Na terenie lotniska w Marcinkowicach, od 1940 roku działały szkoły pilotażu, oraz stacjonowało kilka niemieckich dywizjonów myśliwców nocnych, jednostek z dużym doświadczeniem bojowymi, dysponujących typami samolotów które mieli używać węgierscy piloci.
Pierwsza grupa przybyła do Oławy pociągiem 23 września 1944. Po przewiezieniu na lotnisko, Węgrów powitał dowódca II/N.J.G. 6./102 (Nachtjagdgeschwader) (6 eskadra 102. dywizjonu myśliwców nocnych), kapitan Dieter Barth. Jego jednostka została wyznaczona do przeszkolenia węgierskich lotników.
1 grupa załogi: piloci i ich radionawigatorzy
kapitan János Hollós dowódca dywizjonu, sierżant Ferenc Tóth, kapitan Imre Hennyey zastępca d-cy, chorąży Ferenc Muzslai, por. László Sági, chor. Károly Kaszás, por. Albert Seres, serż. Sándor Török, por. Gusztáv Halmay, st. sierż. Ernő Döbbrössi, por. József Parcsami, st. sierż. Gyula Mácsik, por. József Bisits, st. sierż. Fülöp Sásdi, por. Árpád Papp, plut. János Lázár, por.Béla Szelényi, st. Sierż Géza Kocka, por. Tibor Derencsényi, chor. Károly Fekete, por. Antal Béres, chor. István Ujhelyi, sierż. Lajos Göcsei, chor. István Loós, plut. József Zimmermann, chor. József Kecskeméti, plut. Frigyes Barák, szer. József Nagy
Napisz komentarz
Komentarze